grafika ilustracyjna www.augustow.org

Kołysanka z modraszkami w tle*

Całaś błękitna Matko

otulona niebem

Nachylona nad niewidoczną kołyską

z rozwartymi ramionami

niczym modraszka nad gniazdem

Nim uśnie Twoje Ukochanie

nakarmisz Je raz jeszcze

bo piersi nabrzmiałe pokarmem

i rączki ku nim wyciągnięte

Modre sikorki które zleciały się z okolic

ucieszą Je śpiewem

 „Din sit-sitˮ rozbrzmieje na zmianę

z dzwonkami u sanek i Glorią anielską

I uśnie Umiłowanie otulone pieluszką

z welonu opadającego z Twej głowy

prześwietlonego blaskiem księżyca i gwiazd

A rano sikorki uplotą Mu koronę

z gałązek jałowca

Ale jeszcze nie płacz Matko

uśmiechaj się czule do Niego

i śpiewaj kołysanki z modraszkami

które wielkim stadem otoczyły szopkę

Józefa Drozdowska

Augustów, 2020

* Rozmyślając nad obrazem „Gdy śliczna Panna Syna kołysałaˮ

 autorstwa ks. Witolda Urbanowicza  (2001).