Klienci Zakładu Ubezpieczeń Społecznych chętnie korzystają z rehabilitacji leczniczej w ramach prewencji rentowej ZUS, tym bardziej że ośrodki rehabilitacyjne, do których wysyła Zakład, są zlokalizowane na terenie całej Polski, w tym w wielu miejscowościach uzdrowiskowych.


Trzeba jednak pamiętać, że o skierowaniu na rehabilitację leczniczą i jej formie decyduje lekarz orzecznik ZUS.

– Rehabilitacja lecznicza, na którą kieruje ZUS, może odbywać się w systemie ambulatoryjnym, czyli 24 dni zabiegowe bez noclegu w ośrodku w miejscu zamieszkania. Może być też przeprowadzona stacjonarnie. W przypadku tej drugiej kuracjusz może spędzić ponad trzy tygodnie w sanatorium. A koszty pobytu, leczenia, a nawet dojazdu do sanatorium pokrywa ZUS. Zakład nie posiada własnych ośrodków rehabilitacyjnych. Zawiera umowy z ośrodkami, które muszą spełnić określone wymagania prawne, kadrowe, lokalowe i medyczne. Ośrodki zlokalizowane są na terenie całej Polski, w tym w miejscowościach uzdrowiskowych. Co ważne warunkiem rozpoczęcia rehabilitacji leczniczej w systemie stacjonarnym jest negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2. Dlatego przed wyjazdem do ośrodka rehabilitacyjnego konieczne jest wykonanie testu, który jest bezpłatny

– informuje Katarzyna Krupicka, regionalny rzecznik prasowy ZUS województwa podlaskiego.

Z rehabilitacji leczniczej mogą skorzystać osoby ubezpieczone w ZUS, które np. przebywają na zwolnieniu lekarskim (mają uprawnienia do zasiłku chorobowego), świadczeniu rehabilitacyjnym i są zagrożone długotrwałą niezdolnością do pracy, a jednocześnie rokują odzyskanie tej zdolności poprzez rehabilitację. O rehabilitację leczniczą z ZUS może ubiegać się także emeryt, ale tylko wtedy, gdy jest jeszcze aktywny zawodowo i podlega z tego tytułu ubezpieczeniom społecznym. Z rehabilitacji może również skorzystać osoba na rencie socjalnej przyznanej na czas określony, o ile jest zatrudniona jako pracownik, a także osoba, która pobiera rentę okresową z powodu niezdolności do pracy.

O skierowaniu na rehabilitację leczniczą i jej formie decyduje lekarz orzecznik ZUS. W trakcie badania i na podstawie dokumentacji medycznej lekarz orzecznik ocenia czy po rehabilitacji
w ośrodku jest szansa na odzyskanie zdolności do pracy. Jeśli dokumentacja medyczna będzie wystarczająca do wydania orzeczenia o potrzebie rehabilitacji, ZUS może skierować do ośrodka rehabilitacyjnego w tzw. trybie zaocznym. Wówczas badanie lekarza orzecznika nie będzie już potrzebne.

Lekarz orzecznik ZUS może skierować nas na rehabilitację leczniczą na wniosek lekarza, u którego się leczymy lub podczas kontroli zwolnienia lekarskiego, na którym aktualnie przebywamy albo podczas badania, gdy staramy się o świadczenie rehabilitacyjne czy rentę z tytułu niezdolności do pracy. W razie odmowy skierowania na rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej ZUS na wniosek lekarza leczącego możemy wnieść sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu w ciągu 14 dni od otrzymania orzeczenia.

Jakie schorzenia można leczyć w sanatorium

Wyjazd do sanatorium z ZUS pozwala poprawić stan zdrowia chorych na schorzenia, które są najczęstszą przyczyną niezdolności do pracy. Chodzi o schorzenia narządu ruchu, układu krążenia, układu oddechowego, narządu głosu, a także schorzenia psychosomatyczne, np. zaburzenia nerwicowe. Z sanatorium mogą skorzystać także osoby po leczeniu nowotworu piersi. Rehabilitacja w sanatorium ZUS trwa zazwyczaj 24 dni, lecz ordynator ośrodka rehabilitacyjnego może ją skrócić lub wydłużyć w zależności od przebiegu rehabilitacji leczniczej.

|Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku