Rok 2022 to czas, w którym Instytut De Republica w sposób szczególny koncentruje się nad zagadnieniami związanymi z prawem krajobrazowym w Polsce. Po spotkaniu poświęconemu omówieniu zapisów Ustawy z dnia 23 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, które odbyło się w kwietniu bieżącego roku, nadszedł czas na zbadanie kwestii ochrony miejsc o doniosłym znaczeniu turystycznym, religijnym oraz uzdrowiskowym. Temat został podjęty w trakcie konferencji naukowej zatytułowanej „Uchwała Krajobrazowa – Ochrona obszarów uzdrowiskowych, turystycznych i kultu religijnego” zorganizowanej przez Instytut De Republica w dniach 26-28 czerwca.

fot. Instytut De Republica Jarosław Piwko

Kanwę spotkania stanowiła analiza konkretnych rozwiązań wprowadzanych przez jednostki samorządu terytorialnego w aspekcie ochrony miejsc, gdzie istnieją szczególne uwarunkowania, aby chronić krajobraz oraz presja na ingerencję w niego poprzez zabudowę czy wprowadzenie reklam. Zaproszeni prelegenci podjęli próbę uwypuklenia wartości konstytucyjnych, uzasadniających ochronę obszarów uzdrowiskowych, turystycznych i kultu religijnego. Zaprezentowane podejście doprowadziło między innymi do wniosku, że istotne znaczenie w rozpatrywanej problematyce ma konstytucyjny wymóg „strzeżenia dziedzictwa narodowego”, tj. ochrony czynników natury zarówno materialnej, jak i duchowej zaistniałych w historii państwa i społeczeństwa polskiego, które stanowią o jego tożsamości.

Wymóg ten należy łączyć z innymi wartościami konstytucyjnymi, w szczególności z zasadą dobra wspólnego, rozumianą w szerokim kontekście, zwłaszcza jako: ochronę środowiska, zrównoważony rozwój przestrzeni publicznej przy wykorzystaniu planów zagospodarowania przestrzennego oraz prawidłowe funkcjonowanie instytucji publicznych. Strzeżenie dziedzictwa narodowego wymaga zapewnienia dostępu do dóbr kultury. Stąd istotne znaczenie ma także art. 6 Konstytucji RP wyrażający zasady o charakterze programowym (wskazuje na sposób działania organów władzy publicznej, na których spoczywa obowiązek stwarzania warunków upowszechniania dóbr kultury i równego dostępu do jej zasobów). Do obowiązków państwa należy prowadzenie polityki propagującej określone wartości do których zaliczyć można ochronę obszarów uzdrowiskowych, turystycznych i kultu religijnego – podkreślił dr hab. Bogusław Przywora, prof. ucz. z Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie.

Polskie prawo reguluje kwestie krajobrazowe nie tylko poprzez Konstytucję, ale także poprzez stosowne dokumenty. Uchwały krajobrazowe pomagają w walce z chaosem reklamowym, degradacją przestrzeni miejskiej i brakiem estetyki w przestrzeni publicznej. Te negatywne zjawiska widoczne są zwłaszcza w obszarach turystycznych, stanowiących miejsce pobytu dla wielu ludzi, których reklamy, szyldy, neony mają skutecznie przyciągać – zauważyła Karina Pilarz z Uniwersytetu Wrocławskiego, dokonując analizy dolnośląskich uchwał krajobrazowych. W uchwałach krajobrazowych znajdują się przepisy konkretne np. dopuszczenie sytuowania tablicy w oknie lokalu usługowego znajdującego się na parterze budynku, w odległości nie mniejszej niż 0,1 m od wewnętrznej strony szyby (w środku lokalu), a także znajdują się pojęcia nieostre np. zakaz lokalizowania obiektów o jaskrawej kolorystyce czy nakaz dostosowania tablic i urządzeń reklamowych pod względem kolorystyki, stylu, formy, kroju pisma i materiału do kompozycji, podziałów architektonicznych i charakteru budynku lub budowli, na których się znajdują – skonstatował dr Marcin Kubiak.

Aspekty wyłączenia stosowania przepisów dotyczących reklam do upowszechniania informacji
o charakterze religijnym poruszył dr hab. Przemysław Kledzik z Uniwersytetu Szczecińskiego, który dokonał interpretacji treści art. 37c Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
W wystąpieniu wskazał, iż konstrukcja przywołanego przepisu nie jest czytelna i może budzić wątpliwości w zakresie stanowienia i następczego stosowania przepisów uchwał krajobrazowych. Wynika to z posłużenia się przez ustawodawcę wyrażeniami prawnie niezdefiniowanymi i jednocześnie niejednoznacznymi językowo.

Prócz wyżej nakreślonych tematów, w trakcie konferencji poruszono także kwestie związane
z wykorzystywaniem reklam w uzdrowiskach oraz ośrodkach wypoczynkowych. Jak się bowiem okazuje, w obowiązującym porządku prawnym brak jest odrębnych norm prawnych regulujących kwestie związane z ochroną krajobrazu w uzdrowiskach, zaś przyjęcie tzw. „ustawy krajobrazowej” nie usunęło rozproszenia regulacji prawnej ochrony krajobrazu w polskich uzdrowiskach. Odnosząc się do przykładu ośrodków o charakterze leczniczym, wskazano również na aspekty estetyczne. Prelegenci zgodzili się co do tego, że estetyka ma wpływ na rozwój ekonomiczny miast i regionów, nadto jest pojęciem prawa publicznego, zaś państwo stoi na straży walorów estetycznych krajobrazu, jako kategorii interesu publicznego.

W ramach cyklu konferencji poświęconego uchwałom krajobrazowym, Instytut De Republica planuje zorganizowanie jeszcze jednego wydarzenia, które zaplanowane jest na grudzień bieżącego roku. Zwieńczeniem wszystkich trzech spotkań będzie publikacja, zbierająca najistotniejsze referaty i tematy.

fot. Instytut De Republica Jarosław Piwko

| Instytut De Republica